Ir al contenido principal

Uso aconsellado da mochila

Consellos útiles: Mochila para rutas de sendeirismo

Distribuir correctamente o peso.

Á hora de facer a mochila, hai que guiarse por dous principios fundamentais:
1-Colocar os obxectos en función do seu peso.
Centrar os obxectos pesados en torno a un imaxinario eixe central e rodealo cos elementos máis lixeiros e flexibles, ata conseguir un conxunto uniforme que evite desprazamentos. O correcto enchido da mochila é importante.
2- Colocar os obxectos en función da súa utilidade.
Todo aquelo que sexa imprescindible ao longo do camiño (bebida, unha prenda de abrigo…) poñerase na parte de arriba ou nos bolsillos exteriores.

Como levar unha mochila

A mochila ten que ir totalmente pegada á espalda, polo que deben tensarse ao máximo as hombreiras e correas de modo que se adapten por completo ao contorno do corpo. Hai que axustar ben o cinturón á cintura para liberar á columna e aos ombreiros de gran parte do peso.

Colocación:

Posición incorrecta da mochila

O peso recae sobre os riles forzando a postura e convertindo en incómoda a marcha.   

Posición correcta da mochila

O peso queda repartido uniformemente entre as cadeiras e os ombreiros, adoptando unha postura mais firme e por tanto máis cómoda.
Puntos de apoio en posición correcta. Unha mochila debe distribuir eficazmente o peso ao longo dos ombreiros, costas e cadeiras; debe estar ergonómicamente deseñada.
Abrochar a correa de unión das ombreiras, si a túa mochila dispón dela

Consellos de uso

Seleccionar o modelo segundo a morfoloxía de cada un, regular as ombreiras sin apretar excesivamente, facilitando a circulación e ventilación do conxunto. Non escollas unha mochila grande só porque a creas mais polivalente. Si cabe mais, seguramente a encherás mais, cos problemas que iso orixina á hora de camiñar.


Entradas populares de este blog

Catálogo de Paisajes de Galicia

Grandes áreas paisajísticas por las que pasa el Camino de Invierno (3, 5 y 7) La entrada en Galicia por cualquiera de los Caminos de Santiago es un espectáculo de belleza paisajística. Los ríos, los bosques, los valles, envuelven los pasos y arropan la mirada, creando un sentimiento de unión entre el alma del peregrino y el entorno que provoca una sana envidia hacia los pobladores del lugar. Un lujo del que, a veces, los que estamos aquí no somos conscientes, es "Calidad de Vida". Premio al catálogo de paisajes de Galicia En la web oficial del Instituto de Estudios del Territorio gallego  (IDEG), está publicado el "Catálogo das Paisaxes de Galicia"; un proyecto que recopila los lugares más destacados de las doce áreas paisajísticas en que se divide. Este estudio fue seleccionado en la V Edición del Foro de Premios del Paisaje del Consejo de Europa, llevando una distinción. Con esta información y la que nos aporta el visualizador de mapas de la Xunta de Galicia hemos...

Senlleiro

Sobreira Milenaria (A Pobra de Brollón) A Real Academia Galega (RAG) define o adxectivo  senlleiro  como sen igual, incomparable. Este termo é o elixido para denominar ás árbores que teñan características extraordinarias e que merezan ser protexidas en atención á súa idade, rareza, dendrometría, ou singularidade. Lóxicamente hai criterios mais específicos que se poden consultar na web da Dirección Xeral de Patrimonio Natural , xa que dende o ano 2007 existe un catálogo de árbores senlleiras que periódicamente é actualizado. A última revisión foi en decembro de 2019 ( DOG do 14 de agosto de 2020 ), e a listaxe completa  podémola descargar neste sitio . Asemade, en xaneiro de 2019 presentouse a primeira guía de viaxes de árboles senlleiros galegos, que nos invita a facer un percorrido polos cincuenta exemplares mais destacados ( descargar a guía ). Teixo de Cereixido (Quiroga) O que agora nos interesa e saber se podemos desfrutar da visión dalgunha destas árbores ao fa...

Xacobeo 2021

Camiño de Inverno, etapa Pobra de Brollón-Monforte de Lemos Bota contas Estamos a piques de comezar un ano novo, o 2021, que ten moito de especial porque é ano " xubilar ". No noso idioma esta palabra ten varias acepcións, pero as dúas mais comúns, moi relacionadas entre si, son: rematar o periodo de traballo profesional ao que dedicaches a túa vida , e ano dedicado ao descanso (no senso relixioso). Pensando nunha ou noutra, as matemáticas andan detrás do xubileu , porque hai que contar o tempo ata chegar a ese descanso formal ou relixioso. Segundo dí a Xacopedia , o sete e o cincuenta teñen a clave destes festexos. Por unha beira, cada sete anos chegaba o ano sabático , no que se daba descanso ás terras na honra divina, e cada cincuenta (remate de sete anos sabáticos, 7x7+1) era o " Ano Xubilar ", que mais tarde pasou a chamarse " Ano Santo " e así é como o denomina a tradición popular. Compre engadir as contas que nos levan ao título desta publicació...