Ir al contenido principal

Pendentímetro

Ángulos, pendentes e alturas

Nesta entrada imos contar que é, e cómo se utiliza un clinómetro-pendentímetro. O arquivo para imprimilo xunto cun mapa do camiño de inverno, pódese descargar neste enlace.

Un clinómetro é un aparello que serve para medir ángulos, neste caso, verticais. Tamén se chama goniómetro, inclinómetro, ...

Un pendentímetro é un instrumento que serve para medir pendentes.

Nós unimos ambas medicións nun só gráfico; vaia por diante que eliximos ter mais precisión cos graos que coa porcentaxe de pendente. O feito de ver ambos valores nunha mesma imaxe cumpre un obxectivo didáctico, axuda a relacionalas, e fai fincapé no concepto de pendente do 100% asociada a un ángulo de 45º (facemos o mesmo percorrido en horizontal que en vertical).

O ángulo fórmase ao enfocar con este aparello cara o punto mais alto dun obxecto. Un dos lados o marca o fío co peso, e o outro a liña vermella que pasa polo 0.

Clinómetro-Pendentímetro
A montaxe é sinxela, dobrar dúas veces sobre si mesmo o papel e pregar a parte superior polas beiras para poder mirar polo oco.
Lembra que tes que manter o plano do clinómetro perpendicular ao chan cando esteas a facer as medicións do ángulo vertical.
A partir deste valor, medindo tamén a distancia dende a nosa posición ata o lugar onde está o obxecto, podemos estimar a súa altura.






Se prefires ter só o clinómetro, tes varias opcións nos arquivos seguintes feitos polo alumnado de 1º de bacharelato. Neles atoparás as instrucións para completalo e os cálculos, tanto en castelán coma en galego, elixe a que mellor entendas.

VERSIÓN 1: emprega a tanxente do ángulo que indica o clinómetro.


VERSIÓN 2: Emprega a porcentaxe que marca o clinómetro


VERSIÓN 3: Emprega a porcentaxe que marca o clinómetro
 
VERSIÓN 4: Emprega a porcentaxe que marca o clinómetro, en castelán.
 
VERSIÓN 5 : Emprega a porcentaxe que marca o clinómetro
 VERSIÓN 6 : Emprega a porcentaxe que marca o clinómetro, en castelán
  VERSIÓN 7 : Emprega a tanxente do ángulo, en castelán

Entradas populares de este blog

Catálogo de Paisajes de Galicia

Grandes áreas paisajísticas por las que pasa el Camino de Invierno (3, 5 y 7) La entrada en Galicia por cualquiera de los Caminos de Santiago es un espectáculo de belleza paisajística. Los ríos, los bosques, los valles, envuelven los pasos y arropan la mirada, creando un sentimiento de unión entre el alma del peregrino y el entorno que provoca una sana envidia hacia los pobladores del lugar. Un lujo del que, a veces, los que estamos aquí no somos conscientes, es "Calidad de Vida". Premio al catálogo de paisajes de Galicia En la web oficial del Instituto de Estudios del Territorio gallego  (IDEG), está publicado el "Catálogo das Paisaxes de Galicia"; un proyecto que recopila los lugares más destacados de las doce áreas paisajísticas en que se divide. Este estudio fue seleccionado en la V Edición del Foro de Premios del Paisaje del Consejo de Europa, llevando una distinción. Con esta información y la que nos aporta el visualizador de mapas de la Xunta de Galicia hemos...
Leer más

Xacobeo 2021

Camiño de Inverno, etapa Pobra de Brollón-Monforte de Lemos Bota contas Estamos a piques de comezar un ano novo, o 2021, que ten moito de especial porque é ano " xubilar ". No noso idioma esta palabra ten varias acepcións, pero as dúas mais comúns, moi relacionadas entre si, son: rematar o periodo de traballo profesional ao que dedicaches a túa vida , e ano dedicado ao descanso (no senso relixioso). Pensando nunha ou noutra, as matemáticas andan detrás do xubileu , porque hai que contar o tempo ata chegar a ese descanso formal ou relixioso. Segundo dí a Xacopedia , o sete e o cincuenta teñen a clave destes festexos. Por unha beira, cada sete anos chegaba o ano sabático , no que se daba descanso ás terras na honra divina, e cada cincuenta (remate de sete anos sabáticos, 7x7+1) era o " Ano Xubilar ", que mais tarde pasou a chamarse " Ano Santo " e así é como o denomina a tradición popular. Compre engadir as contas que nos levan ao título desta publicació...
Leer más

Fractales no Camiño de Santiago

  Que teñen en común, unha folla dun fento, un copo de neve, un pulmón, un ril humano, a costa da Morte… Un matemático dirá: "Son fractales". A palabra fractal , deriva do latin fractus , que significa quebrado ou fracturado. Foi proposta no ano 1975 polo pai da xeometría fractal, o matemático Benoit Mandelbrot. Os fractales son estruturas xeométricas que teñen a propiedade de repetir un mesmo elemento xeométrico ou espacial en cada plano, unha e outra vez. Teñen a propiedade de ser autosemellantes que se compoñen de copias cada vez máis pequenas de si mesmas. O exemplo máis coñecido é a chamada “alfombra de Sierpinski”.                                             O rixinal            Paso 1         Paso 2   Un bo exemplo no Camiño de Santiago, é o fento, cuxas follas producen copias cada vez máis peq...
Leer más